น้ำตกวังแก้ว เป็นแหล่งท่องเที่ยวหนึ่งในอุทยานแห่งชาติดอยหลวงซึ่งได้รับการประกาศให้เป็นอุทยาน แห่งชาติ เมื่อวันที่ 16 เม.ย. พ.ศ. 2533 ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของจังหวัดพะเยา เชียงราย และลำปาง รวมเนื้อที่ประมาณ 1,170 ตารางกิโลเมตร สภาพภูมิปะเทศเป็นเขาสูงทอดตัว แนวเหนือ-ใต้ ดอยหลวง เป็นยอดเขาที่สูงที่สุด น้ำตกวังแก้ว เป็นน้ำตกที่สวยงามที่สุดของจังหวัดลำปาง มีชั้นน้ำตกประมาณ 110 ชั้น แต่เป็นชั้น ใหญ่ 7-8 ชั้น น้ำตกไหลอยู่ตลอดปี เมื่อขึ้นไปถึงชั้นบนสุดของน้ำตกจะพบ หมู่บ้านชาวเขาเผ่าเย้า ที่บ้านป่าคาหลวงและบ้านส้าน ซึ่งมีทางขึ้นค่อนข้างชัน ที่น้ำตก วังแก้วยังมีเส้นทางเดินศึกษา ธรรมชาติระยะสั้น 1.4 กิโลเมตร นอกจากนี้บริเวณใกล้เคียง ยังมีน้ำตกวังทอง ซึ่งมีลักษณะคล้าย น้ำตกวังแก้วค่าธรรมเนียมเข้าชม เด็ก 10 บาท ผู้ใหญ่ 20 บาท สามารถกางเต็นท์ได้แต่ต้องเตรียม เสบียง ไปเอง การเดินทาง ใช้เส้นทาง สายลำปาง - แจ้ห่ม - วังเหนือ ระยะทางประมาณ 110 กิโลเมตร มีทางเข้าสู่น้ำตกทั้งสองข้างที่ว่าการอำเภอวังเหนือ จากปากทางเข้าสู่น้ำตกวังแก้ว เป็นระยะทาง ประมาณ 24 กิโลเมตร สภาพถนนเป็นทางลาดยาง ส่วนทางเข้าน้ำตก วังทองจากปากทางใหญ่ ที่เข้ามาจะถึงก่อนน้ำตกวังแก้วประมาณ 9 กิโลเมตร แต่เส้นทางที่เข้าไปค่อนข้าง ลำบากเพราะเป็น ถนน ลูกรัง หากเดินทางโดย รถประจำทาง สามารถโดยสารรถสองแถวสีฟ้าสายลำปาง-วังเหนือ มาลง ที่ว่าการอำเภอและต้อง เช่ารถต่อไปยังน้ำตก
วัดบ้านก่อ วัดบ้านก่อ ตั้งอยู่เลขที่ 55 หมู่ที่ 6 ตำบลวังทรายคำ อำเภอวังเหนือ เป็นศูนย์กลางในการทำ กิจกรรมทาง พุทธศาสนาของชาวบ้านก่อและบ้านต้นฮ่าง ชาวบ้านในชุมชนได้ร่วมสร้างวัดขึ้น เมื่อราวกลางพุทธศตวรรษที่ 25 พระพุทธรูปเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ก่อปูนปั้นทาสีน้ำมัน ภายนอก องค์ประธานนั่งกลาง อีกองค์หนึ่งเพื่อให้เป็นคู่กันประดิษฐานด้านขวา
รูปแต้ม ด้วยอายุที่มากกว่า 70 ปีแล้วทำให้วัสดุโครงสร้างอาคารและรูปแต้มหลายแห่ง ได้ผุพังและทรุดโทรมลงไป อันเกิดจากสาเหตุจากธรรมชาติและแมลงรบกวน จึงเป็นที่มาของ "โครงการอนุรักษ์งานจิตรกรรมฝาผนังวัดบ้านก่อ อำเภอวังเหนือ จังหวัดลำปาง" รูปแต้มในวิหาร มีอยู่ทั้งภายในและบนผนังหน้าวิหาร เป็นเรื่องราวของพุทธประวัติ ชาดกและชาดกนอกนิบาต หรือนิทานพื้นบ้านอิงชาดก (ทางวิชาการมักแปรว่าชาดก ที่ไม่ได้บันทึกไว้ในพระไตรปิฎก) ตัววิหารหันไปทางทิศตะวันออก มีโถงกว้างด้านหน้าก่อนเข้าสู่ภายใน ซึ่งมีรูปแต้มสีฝุ่นเรื่อง "หงส์หิน" ในวิหารมีรูปแต้ม เรื่อง "พรหมจักร" "พระเวสสันดร" "พระเตมีย์" "พระมาลัยโปรดโลก" และ "พุทธประวัติ" วัดจะสามารถรวบรวมเงินทุนได้จากผู้มีจิตศรัทธาในเทศกาล ประเพณี หรือพิธีกรรมในรอบปี ปัจจุบันจึงเห็นสิ่งก่อสร้างใหม่ๆเพื่อตอบสนองต่อการใช้สอยในชีวิตประจำวันของพระภิกษุสามเณร หรือการทำกิจกรรมอื่นๆ ของชุมชน
รูปแต้ม ด้วยอายุที่มากกว่า 70 ปีแล้วทำให้วัสดุโครงสร้างอาคารและรูปแต้มหลายแห่ง ได้ผุพังและทรุดโทรมลงไป อันเกิดจากสาเหตุจากธรรมชาติและแมลงรบกวน จึงเป็นที่มาของ "โครงการอนุรักษ์งานจิตรกรรมฝาผนังวัดบ้านก่อ อำเภอวังเหนือ จังหวัดลำปาง" รูปแต้มในวิหาร มีอยู่ทั้งภายในและบนผนังหน้าวิหาร เป็นเรื่องราวของพุทธประวัติ ชาดกและชาดกนอกนิบาต หรือนิทานพื้นบ้านอิงชาดก (ทางวิชาการมักแปรว่าชาดก ที่ไม่ได้บันทึกไว้ในพระไตรปิฎก) ตัววิหารหันไปทางทิศตะวันออก มีโถงกว้างด้านหน้าก่อนเข้าสู่ภายใน ซึ่งมีรูปแต้มสีฝุ่นเรื่อง "หงส์หิน" ในวิหารมีรูปแต้ม เรื่อง "พรหมจักร" "พระเวสสันดร" "พระเตมีย์" "พระมาลัยโปรดโลก" และ "พุทธประวัติ" วัดจะสามารถรวบรวมเงินทุนได้จากผู้มีจิตศรัทธาในเทศกาล ประเพณี หรือพิธีกรรมในรอบปี ปัจจุบันจึงเห็นสิ่งก่อสร้างใหม่ๆเพื่อตอบสนองต่อการใช้สอยในชีวิตประจำวันของพระภิกษุสามเณร หรือการทำกิจกรรมอื่นๆ ของชุมชน
วัดพระเกิด
เมื่อดินทางถึงหลักกิโลเมตรที่ 8 ของพรช. มองไปทางทิศตะวันตกประมาณ 500 เมตร จะเห็นยอดพระเจดีย์สูงสง่างามเด่น แลระยิบระยับเป็นสีทอง อยู่ในหมู่บ้านแม่เลียบ หมูที่ 8 ตำบลทุ่งฮั้ว อำเภอวังเหนือ นับเป็นวัดโบราณและมีประวัติความเป็นมาอันยาวนาน ซึ่งแต่ก่อนเป็น วัดเอกและเป็นวัดประจำของชาวเมืองวัง มีความศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่เคารพสักการะของพุทธศาสนิกชนตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน วัดพระเกิดมีโบราณสถานที่สำคัญคือ พระเจดีย์ ซึ่งมีความสูงถึง 36 เมตร ฐานกว้าง 18 เมตร ส่วนบนสุดของเจดีย์ที่ต่อจากฉัตรจะมีแม่กาทอง เด่นเป็นสง่าซึ่งนับเป็นสัญลักษณ์ของเจดีย์วัด พระเกิดที่ไม่มีที่อื่นมี บริเวณพระเจดีย์ มีขนาดกว้างมีกำแพงอยู่สองชั้น คือกำแพงชั้นใน (กำแพงแก้ว) ส่วนกำแพงชั้นนอกทำด้วยศิลาแลง บริเวณลานพระเจดีย์ปูด้วยหินอ่อน พุทธศาสนิกชนนิยมมาปฏิบัติธรรมและเวียนเทียนในวันสำคัญทางศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วันขึ้น 15 ค่ำ นอกจากนี้วัดเจดีย์วัดพระเกิด ยังเป้นเจดีย์ที่ประดับด้วยแก้วทั้งองค์ มีฉัตรข้างบน และฉัตรล่างอีก 4 ฉัตร แต่ละฉัตรจะมีกาทองอยู่ทุกฉัตร
เมื่อดินทางถึงหลักกิโลเมตรที่ 8 ของพรช. มองไปทางทิศตะวันตกประมาณ 500 เมตร จะเห็นยอดพระเจดีย์สูงสง่างามเด่น แลระยิบระยับเป็นสีทอง อยู่ในหมู่บ้านแม่เลียบ หมูที่ 8 ตำบลทุ่งฮั้ว อำเภอวังเหนือ นับเป็นวัดโบราณและมีประวัติความเป็นมาอันยาวนาน ซึ่งแต่ก่อนเป็น วัดเอกและเป็นวัดประจำของชาวเมืองวัง มีความศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่เคารพสักการะของพุทธศาสนิกชนตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน วัดพระเกิดมีโบราณสถานที่สำคัญคือ พระเจดีย์ ซึ่งมีความสูงถึง 36 เมตร ฐานกว้าง 18 เมตร ส่วนบนสุดของเจดีย์ที่ต่อจากฉัตรจะมีแม่กาทอง เด่นเป็นสง่าซึ่งนับเป็นสัญลักษณ์ของเจดีย์วัด พระเกิดที่ไม่มีที่อื่นมี บริเวณพระเจดีย์ มีขนาดกว้างมีกำแพงอยู่สองชั้น คือกำแพงชั้นใน (กำแพงแก้ว) ส่วนกำแพงชั้นนอกทำด้วยศิลาแลง บริเวณลานพระเจดีย์ปูด้วยหินอ่อน พุทธศาสนิกชนนิยมมาปฏิบัติธรรมและเวียนเทียนในวันสำคัญทางศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วันขึ้น 15 ค่ำ นอกจากนี้วัดเจดีย์วัดพระเกิด ยังเป้นเจดีย์ที่ประดับด้วยแก้วทั้งองค์ มีฉัตรข้างบน และฉัตรล่างอีก 4 ฉัตร แต่ละฉัตรจะมีกาทองอยู่ทุกฉัตร
ดอยหนอกดอยหนอก ตั้งอยู่ตำบลวังทอง อำเภอวังเหนือ ถือเป็นมรดกทางธรรมชาติร่วมกันระหว่าง จังหวัดลำปางและจังหวัดพะเยา นั่นคือภูเขาที่สูงใหญ่และมีแนวทอดยาวกั้นระหว่าง 3 จังหวัด นั่นคือ เชียงราย พะเยา และ ลำปาง ที่มีชื่อว่าภูเขาผีปันน้ำ โดยมีส่วนหนึ่งของภูเขานี้ ซึ่งมีชื่อว่าดอยหนอก ซึ่งถือเป็นดอยสูงสุดบนสันดอยหลวง หากท่านที่เดินทางสายพะเยา-อำเภอวังเหนือเป็นประจำก็จะคุ้นเคยกับดอยนี้เป็นอย่างดี เพราะมีลักษณะนูนขึ้นมาคล้ายโหนกวัว มองเห็นได้ชัดเจนแต่ไกลบนยอดดอยหนอกจะพบกับพระธาตุเพื่อสักการะเพื่อความเป็น ศิริมงคล เมื่อขึ้นถึงยอดดอย แล้วก็คงหายเหนื่อยเพราะสามารถดูทิวทัศน์ได้ถึง 360 องศา ไม่ว่าจะมองมาทิศตะวันตก ชมพระอาทิตย์ตกดินพร้อมกับชมอำเภอวังเหนือ อำเภอเล็กๆ ที่อยู่ใต้ภูเขาแห่งนี้ หรือจะมองไป ทางทิศตะวันออกดูพระอาทตย์ขึ้น พร้อมกับดูบรรยากาศ ทางฝั่งพะเยาดูตัวเมืองพะเยา และกว๊านพะเยา สามารถดูได้ถึง 2 จังหวัดในครั้งเดียวกัน
